De epidermis bestaat uit meerlagig verhoornend plaveiselcelepitheel. Dit wordt bedekt door een dikke hyperkeratotische hoornlaag, deels van het parakeratotische type. Daarbij noteren we in de epidermis atypie van de basaal gelegen keratinocyten. Deze kenmerken zich door een vergrote kern met soms prominente nucleool. De epidermis vormt ook enkele plompe uitlopertjes richting dermis.
In de dermis zien we vervolgens meerdere bij elkaar gelegen ducten. Deze variëren in grootte en worden bekleed door tweelagig epitheel. De binnenste epitheelcellaag is eosinofiel en toont apicale snouting, wijzend op apocriene differentiatie. Deze apocriene epitheelcellaag vormt in veel van de ducten papillaire structuurtjes. De ducten zelf zijn intralumineel opgevuld met eosinofiel debris, dat in een van de ducten positief is in de PAS na amylase kleuring.
Dit is een benigne huidadnextumor, mogelijk een tubulair apocrien adenoom. |
