SWEET SYNDROOM inhoudsopgave home
  
Bron: Kevin Kwee / Afdeling pathologie MUMC
  
PA-beschrijving: zakboek
  
De epidermis is variabel van dikte, maar aan de rand duidelijk onregelmatig verbreed. Op het oppervlak ligt een laag orthokeratine met plaatselijk ook enige parakeratose. Er is beperkte spongiose. De papillaire dermis is zeer oedemateus met extravasaten van rode bloedcellen. Her en der verspreid liggen kleine gedilateerde vaatjes, omgeven door vrij geprikkeld endotheel. De vaatwanden lijken intact. We zien niet onmiddellijk fibrinestolsels in de vaatlumina. In de papillaire dermis en overgaand in de reticulaire dermis, zien we een uitgesproken purulent ontstekingscelinfiltraat, dat bestaat uit neutrofiele granulocyten en foci van kernpuin. Her en der verspreid ook meerdere reactieve fibroblasten. Het beeld past het best bij een Sweet-syndroom. Vanwege het overvloedig kernpuin en diapedese van neutrofiele granulocyten, moet ook gedacht worden aan een vasculitis, maar dit is minder waarschijnlijk want bij vasculitis verwachten we een meer uitgesproken fibrinoïde necrose van vaatwanden. Een beginnende leucocytoclastische vasculitis moet klinisch worden uitgesloten. De PAS-kleuring kon geen schimmels aantonen. De gramkleuring is negatief. Conclusie: best passend bij morbus Sweet.