Aan het oppervlak is de huid verheven. De epidermis
heeft een normale breedte en toont naar het oppervlak toe een normale
uitrijping, met een zeer geringe orthokeratose. In de dermis en
ter hoogte van de junctie treffen we nestjes van pigmentcellen,
opgebouwd uit cellen met een heldere, soms wat blazige kern met
hierin een prominente nucleolus. De cellen bevatten een ruim fijnstoffig
cytoplasma. Binnen deze velden bestaat er een geringe splijting
tussen de cellen onderling. Centraal in de laesie is er een enkele
mitosefiguur, waarvoor een proliferatiemarker werd verricht. In
de aanvullende immunohistochemische MIB1 kleuring (proliferatiemarker)
is er minder dan 5% van de pigmentcelkernen positief. In de diepte
van de laesie lijkt er maturatie te zijn onder vorming van individuele
cellen. De laesie gaat gepaard met een gering lymfocytair ontstekingsinfiltraat.
De laesie werd nog ter extern consult voorgelegd om een eventuele
STUMP (Spitzoid tumour of uncertain malignant potential) met zekerheid
uit te sluiten. De proliferatiemarker Ki67 toonde geen noemenswaardig
verhoogde mitotische activiteit. Het beeld past het best bij een
samengestelde epitheloide Spitznevus. |